ՀՀ փաստաբանների պալատի նախագահը, ինչպես նաև Ժառանգություն խմբակցության ներկայացուցիչները մեղադրում են Վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատին ռեսուրսների բացակայության պատրվակով իրենց պարտականությունները չկատարելու մեջ։

Մարտի 10-ին կայացած ԵԱՀԿ-ի կողմից հրավիրված «Հայաստանում դատավարությունների դիտարկում» զեկույց. Մեկ տարի անց» թեմայով քննարկմանը ՀՀ Վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատի նախագահ Դավիթ Ավետիսյանը ներկայացրեց զեկույց, որտեղ խոսվում էր անձի ազատության և անձնական անձեռնմխելիության իրավունքի մասին ՀՀ Վճռաբեկ դատարանի նախադեպային իրավունքում։

Թիվ 11 արձանագրությամբ փոփոխված Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայով հիմնադրվեց Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը: Այն կազմված է անդամ պետությունների թվին հավասար դատավորներից (այժմ` քառասունյոթ): 

Այսօր Հայաստանի Հանրապետության ֆինանսական համակարգում մենք հանդիպում ենք դեպքերի, երբ ֆինանսական կազմակերպությունների գործունեության հետ կապված իրավահարաբերություններում, շատ դեպքերում պատասխանատվություն է կրում ոչ թե իրավաբանական անձ՝ ֆինանսական կազմակերպությունը, այլ նրա ղեկավարը՝ գործադիր տնօրենը, հաշվապահը եւ այլն:

Դա ավանդական տեսության ընդիմախոսների կողմից բացատրվում է նրանով, որ ֆինանսական կազմակերպության մեղքը բացակայում է, քանի որ վերջինս կենդանի էակ չէ եւ չի կարող ձեւավորել համապատասխան կամք, դրա համար էլ պետք է պատասխանատվության կանչել այն անձին, որի մեղքով իրավաբանական անձին պատճառվել է վնաս:

Նորմալ իրավական պետություններում, արդարադատության իրականացման գործընթացում բավականին մեծ է փաստաբանի դերը: Այս առումով շատ կարեւոր է վերլուծել փաստաբանի վարքագիծը մի շարք օբյեկտիվորեն ձեւավորվող իրավիճակներում: Օրինակ, քիչ չեն դեպքերը, երբ փաստաբանը իրավաբանական օգնություն ցուցաբերելու ընթացքում պարզում է, որ իր պաշտպանյալը իրականում կատարել է այն հանցագործությունն, որի համար նրան մեղադրում են, սակայն պաշտպանյալը այն ժխտում է: Կամ ինչպե՞ս վարվել այն դեպքերում, երբ պաշտպանյալը փաստաբանի առջեւ խոստովանում է իր կատարած հանցագործության մասին, սակայն դատարանում այն ժխտում է, ինչպե՞ս պաշտպանել մարդուն, որի կատարած հանցագործությունը հակասության մեջ է մտնում քո ներքին համոզմունքների հետ, ինչպե՞ս նպաստել նրան, որ մանկահասակ երեխային բռնաբարող հանցագործը հայտնվի ազատության մեջ եւ այլն:

Հասարակական հարաբերություններում անչափ կարեւոր է մարդու ազատությունը: Անձի ազատությունների երաշխավորման գործում բնականաբար գերիշխող դերը պատկանում է տիրապետող դասակարգին՝ պետությանը:

«Մարդուց դեպի պետություն» հասկացության իմաստն այն է, որ պետությունը չի ստեղծում մարդու ազատությունը այլ կոչված է ճանաչելու եւ պաշտպանելու այն հնարավոր ոտնձգություններից: Գոյություն ունի նաեւ այսպես ասած «Պետությունից դեպի մարդ» հասկացությունը որը ներհատուկ է հիմնականում սոցիալիստական ճամբարի երկրներին: